Saygı

Yok olmayacakmış gibiler; Ölmeyecekmiş gibi kimseler, Kağanlar, başkanlar geldi geçti; Tümünün de üstünde ot bitti. Ölümü unutanların çalındı kapısı, Tek tek; birinden ötekine, Sen unutursan da öleceğini; Ölüm unutmaz seni. Ardından geriye bir adın kalır, batasıca adın. Anılırken edilen sözlerdir seni yaşatan. Anılırsın ne de olsa anılmasına da, Sövgüyü yeğleyenlerce yaşarsa ya adın? Övgü dileyenler unutmaz ölümü, Sövgülerle yaşayanın kalmaz ünü. Ölümü ananlar saygı görmüştür; Ölümün kendisince, övgülerle götürülür, Bin yıllarca taşır adı dolusuyla övgüyü. Var oluş değildir yaşamak, Yaşamak anılmaktır. Övünme boşu boşuna; Gün gelecek senin de, Yalnız adın kalacaktır. Yaşam; adınla bir kalacak olan, Övgü ile sövgü arasında, Tek kurşunluk seçim uğrunadır. Yaşamın ölümcül sunusunda; Ölümsüzlük ödülünü aramaktır. 10/2022