Anımsıyorum O Şaşılası Anı

Anımsıyorum o şaşılası ânı: Karşımda birden bire belirdiğin; Süreksiz, gelip geçici bir sanrı, Koruyucusu gibi duru güzelliğin. Umutsuzluğumun o üzgün bunalımlarında, Kaygıların gürültülü koşuşturmacasında, Kulağımda çınlardı yumuşak sesin uzunca, Belirirdi tatlı biçimin düşlerimde bana. Yıllar geçti. Yırtıcı kasırganın biri, Savuşturdu bütün o eski düşleri. Bense unuttum bile o yumuşak sesini, Unuttum çoktan olağan üstü çehreni. Issızlıkta, karanlığında tutsaklığın Sessizce sürüklenip giderdi günlerim Tanrımı yitirmiş, esinsiz kalmıştım, Gözü yaşsız, yaşamsız, sevisizdim. Bir gün geldi, özüm uyandı Sonra, işte yine sen belirdin Süreksiz, gelip geçici bir sanrı, Koruyucusu gibi duru güzelliğin. Bir yürek atar bir esrimişlikle O yürek için yeniden dirildi işte, Tanrı inancım da, esinim de, Yaşamım da, göz yaşım da, sevim de. A. S. Puşkin Çeviri: Savaş Şahin